Beschrijving
D.m.v. epigrammen lijken we rechtstreeks in contact te komen met de dagelijkse werkelijkheid van een ver verleden. Tegelijkertijd zijn de op het eerste gezicht eenvoudige gedichten uitingen van een uittermate geraffineerde literaire cultuur en kwamen ze met behulp van een subtiel poëticaal regelwerk tot stand. In de klassieke Latijnse literatuur vormen Catullus en Martialis unieke hoogtepunten van epigrammatische poëzie. In de periode van de 15e tot de 17e eeuw beleefde het genre een spectaculaire bloeiperiode. Vrijwel elke humanistsche dichter schreef epigrammen, a fortiori ‘sterren’ zoals Enea Silvio, Sannazaro, Pontano, Poliziano, Janus Pannonius, Celtis, Thomas More, Euricius Cordus, Janus Dousa, Ulrich von Hutten, George Buchanan of John Owen. In het werkcollege wordt onderzocht welke poëticale uitgangspunten en welke literaire technieken de Latijnse epigrammatici bij de compositie van epigrammen toepasten. Voor de 16e en 17e eeuw staan voor de beantwoording van deze vraag ook een aantal gloednieuwe poeticae ter beschikking, onder meer van Julius Caesar Scaliger, Antonio Minturno en Gerardus Johannes Vossius.
Onderwijsvorm
Werkcollege.
A la carte- en Contractonderwijs
Niet beschikbaar voor A la carte- of Contractonderwijs.
Toegangseisen
Niet van toepassing.
Leerdoelen
Skills: standard zoals opgegeven in de leerlijnen voor BA-werkcollege.
In het leerlijnen-overzicht kan je vinden welke academische vaardigheden je bij dit vak oefent, en hoe deze bijdragen tot het bereiken van de eindtermen van de opleiding.
Studielast
5 ects
Literatuur
Literatuur:
S. de Beer, K.A.E. Enenkel, D. Rijser (eds.), The Neo-Latin Epigram. A Learned and Witty Genre, Leuven 2009 (Humanistica Lovaniensia, Supplementa).
C.J. Fordyce, Catullus: A Commentary, Cambridge 1961.
F. Grewing (ed.), Toto notus in orbe. Perspektiven der Martial-Interpretation, Stuttgart 1998.
F.R. Hausmann, “Untersuchungen zum neulateinischen Epigramm Italiens im Quattrocento”, Humanistica Lovaniensia 21 (1972), 1-35.
N. Holzberg, Martial und das antike Epigramm, Darmstadt 2002.
M. Lausberg, Das Einzeldistichon. Studien zum antiken Epigramm (Munich: 1982)
M.D. Lauxtermann, ‘What is an Epideictic Epigram?’, Mnemosyne 51 (1998), 525-537.
Toetsing
Mondelinge presentatie en paper.
Rooster
Informatie
Aanmelden
Via U-twist
Blackboard
Geen blackboard.
Opmerkingen
Niet van toepassing.