Is het mechanisme van een ziektebeeld bekend, dan kan met een geneesmiddel het ziektebeeld gecorrigeerd worden, maar dan moet het geneesmiddel wel op de juiste tijd in de juiste hoeveelheid en op de juiste plaats in het lichaam afgegeven worden. Dit kan bereikt worden door een geschikte toedieningsvorm te ontwikkelen en een juiste toedieningsroute te kiezen. De keuze voor een bepaalde toedieningsvorm hangt o.a. af van de aard van het geneesmiddel. Zo vereisen kleine hydrofobe moleculen andere benaderingen dan grote hydrofiele componenten zoals therapeutische eiwitten, vaccins en DNA.
Het doel van dit blok is de student kennis te laten maken met het ontwikkelen van geneesmiddelen in moderne toedieningsvormen, waarbij nanocarriers een grote rol spelen. Zowel de bereiding als de karakterisering van diverse toedieningsvormen komen hierbij aan bod. Tevens wordt aandacht besteed aan de interactie van de toedieningsvorm met het absorberend membraan op orgaan- en cellulair niveau. Dit alles wordt uitgevoerd in onderzoeksprojecten. Per 2-4 studenten wordt een opdracht verstrekt die nauw gerelateerd aan het onderzoek in de sectie. Met gegevens uit de literatuur wordt door de studenten zelf een korte studie opgezet en uitgevoerd. Daarna wordt gerapporteerd in de vorm van een verslag en in de vorm van een mondelinge presentatie.
Enkele voorbeelden van technieken die ter beschikking staan om de geneesmiddelen in hun toedieningsvorm te karakteriseren zijn deeltjesgrootte analyses (dynamische lichtverstrooiing en microscopie), spectroscopische technieken (UV/VIS, fluorescentie, infrarood), HPLC-methoden en diffusiestudies.
nl
en