Toegangseisen
Kijk op de website Masters in Leiden of bekijk de site van de Masterspecialisatie Journalistiek en Nieuwe Media
Beschrijving
Het tweede semester staat in het teken van verdieping en onderzoek. Tutors begeleiden kleine aantallen (1 tot 5) individueel of in subgroepjes ter voorbereiding op hun scripties. Vanaf november worden er tutorials aangeboden op het gebied van de specialisaties van de kerndocenten. Deze tutorials bieden een verdieping in de theorie en actuele stand van wetenschap op uiteenlopende gebieden. Elke student kiest één tutorial. De studenten maken zich vraagstellingen en onderzoeksmethodieken eigen, nemen een literatuurlijst door en kiezen onder begeleiding van de tutors een onderzoeksonderwerp en een stageplaats. Een aanzienlijk deel van de stagetijd staat in het teken van het onderzoek. In de periode april tot juni doen de studenten een onderzoeksstage (15 ects) bij een redactie of communicatiebureau. Tussen februari en juli schrijven zij een afstudeerscriptie van in totaal 20 punten (inclusief voorbereidingstijd tutorial), een wetenschappelijke verhandeling met theoretische diepgang en actuele casussen en voorbeelden uit de stagepraktijk. Een stageverslag vormt een bijlage van deze scriptie.
Misdaadnieuws is overal. Het staat op de voorpagina van de krant, maar het is ook een nieuwsberichtje over een beroving op pagina 7. Reality-programma’s met en zonder verborgen camera: Peter R. de Vries Misdaadverslaggever, TROS Vermist, Opgelicht! en natuurlijk Opsporing Verzocht. Reportages in Panorama en Nieuwe Revu. Journalistieke boeken over gerechtelijke dwalingen en geruchtmakende zaken: de Deventer Moordzaak, de Groninger hiv-zaak. En de echte misdaadfans volgen gespecialiseerde blogs zoals misdaadjournalist.nl en Crimesite. De grens tussen misdaadnieuws en misdaadfictie is vloeiend. Realityprogramma’s gebruiken in hun reconstructies technieken uit fictiegenres. Sommige journalistieke boeken over misdaad lezen als een roman. Slachtoffers van betrekkelijk nieuwe vormen van misdaad (loverboys, eerwraak) vertellen hun verhaal in meeslepende (auto)biografieën, die soms niet waar blijken te zijn (Maria Mosterd: Echte mannen eten geen kaas). Ook romans, speelfilms en tv-series over misdaad horen op hun manier bij het nieuws: ook hierin worden verhalen verteld waarin nieuws resoneert en die op hun beurt resoneren in het nieuws. De speelfilm Loverboy en jeugdromans over dat onderwerp worden gebruikt als voorlichtingsmateriaal.
Het TRUE CRIME-tutorial richt zich op ontwikkelingen in de werkwijze van misdaadjournalisten en veranderingen in misdaadnieuwsgenres, met een accent op de constructie van betrouwbaarheid. Wie vertellen ons ware verhalen over misdaad? Hoe zien zij hun beroepsidentiteit? Hoe, met welke retorische en narratieve middelen, vertellen zij hun verhalen?
TRUE CRIME kent drie deelonderwerpen:
- Misdaadblogs en –bloggers: werkwijze en journalistieke identiteit
- De constructie van de werkelijkheid van misdaad in reality tv
- Het leest als een misdaadroman: literaire non-fictie over misdaad.
Literatuur
Best, J. (1999). Random violence. How We Talk About New Crimes and New Victims. Berkeley: University of California Press.
Beunders, H., & E. Muller (2005). Politie en media. Feiten, fictie en imagopolitiek. Zeist: Kerkebosch.
Brants, K. (2008). Risico’s, schandalen en publiciteit. De nieuwswaardigheid van een falende overheid. Proces. Tijdschrift voor Berechting en Reclassering, 47-54.
Burger, P., & W. Koetsenruijter (red.) (2008). Misdaad in het nieuws: Cijfers en verhalen. Leiden: SNL-reeks 18.
Carrabine, E. (2008). Crime, culture, and the media. Cambridge (UK): Polity.
Ericson, R.V., Baranek, P.M., & Chan, J.B.L. (1989). Negotiating control. A study of news sources. Toronto: University of Toronto Press.
Ferrell, J., Hayward, K. & Young, J. (2008). Cultural criminology: an invitation. Londen: Sage.
Jermyn, D. (2007). Crime Watching: Investigating Real Crime TV. Londen [etc.]: Tauris.
Jewkes, Y. (2004). Media and crime. Londen [etc.]: Sage.
Leishman, F., & P. Mason (2003). Policing and the media. Facts, fictions and factions. Cullompton: Willan.
Mason, P. (red). (2003). Criminal Visions: Media Representations of Crime and Justice. Cullompton: Willan.
Reijnders, S. (2005). The people’s detective: true crime in Dutch folklore and popular television. Media Culture Society 27, 635-651.
Reiner, R. (2007). Media Made Criminality: The representation of crime in the mass media. In Reiner, Robert, M. Maguire & R. Morgan (eds.), The Oxford Handbook of Criminology. 4th ed. (pp. 302-338). Oxford [etc.]: Oxford University Press.
Schlesinger, P. & H. Tumber (1994). Reporting crime. Oxford: OUP.
Siegel, D., Gemert, F. van, & Bovenkerk, F. [red.] Culturele criminologie. Den Haag: Boom Juridische uitgevers.
Surette, R. (1998). Media, Crime, and Criminal Justice. Belmont: Wadsworth.
Valverde, M. (2006). Law and Order. Images, Meanings, Myths. New Brunswick: Rutgers University Press.
Wardle, C. (2006). “It could happen to you”. Journalism Studies 7, 515-533.
Blackboard
Er wordt gebruik gemaakt van Blackboard.
Informatie
Bij de docent Peter Burger
Aanmelden
Kijk op de website Masters in Leiden of bekijk de site van de Masterspecialisatie Journalistiek en Nieuwe Media
Studenten die toeglaten zijn, dienen zich voor dit vak ook aan te melden in Usis.